de dag van de keuring....

Vanochtend ging om 6.42uur de wekker. Ik werd wakker en ik wist het gelijk. Vandaag is D-Day.
Om 7.00uur ontbijt. En daar ging ik. Op met me vader naar de keuring. Om 8.00uur gingen we naar binnen en om half 9 waren wij aan de beurt. Nadat de artsen mijn verslagen hadden doorgenomen, die karol had vertaald in het engels, waarvoor dank. Op de behandeltafel lieten ze mij allemaal oefeningen doen. Dit is nou niet het leukste wat je kan voorstellen. Maar na een uur kwamen de artsen tot het besluit dat ik in de klasse T37 uit ga komen. Dat is een klasse voor mensen met een spasme. Zelf ben ik natuurlijk ook spastisch dus denk dat dit de beste klasse is, waarin ik thuis hoor. Dus was tevreden met de uitslag. Om jullie even een indicatie te geven van de tijden die er gelopen worden... Het wereldrecord in deze klasse is 11.56! De limiet voor de wereldkampioenschappen senioren van afgelopen januari  was 12.00! Voor de paralympics van London 2012 zal de limiet ook zo rond de 12.00 zijn. Dit wordt zo spoedig mogelijk bekend gemaakt. London halen wordt dus moeilijk, maar het is zeker niet onmogelijk. Mijn droom om aan een paralympics mee te doen blijft dus levend!

Na de keuring behandeld door Eddy. Mijn persoonlijke fysio die ik al 8 jaar heb en waarvan ik blij ben dat hij hier in Dubai erbij is. Daarna met Ronald en Stefan Dubai ingegaan. En alle verhalen over Dubai die je gehoord heb, zijn waar. Het is net alsof je New York komt inrijden met al die hoge gebouwen. Heel toevallig was er een vriendin van Ronald ook op dezelfde tijd in Dubai. Daar hebben we met haar moeder erbij, geluncht met uitzicht op het hoogste gebouw van de wereld. Dat was natuurlijk geweldig! Verder was de shopping mall zoo enorm groot. Om half 3 terug naar het hotel en daar heb ik even een middag rustig aan gedaan. De andere jongens gingen trainen maar ik ging op de bank heerlijk uitrusten. De eerste nacht hadden we niet veel geslapen en de nacht voor de keuring was ook niet de beste nacht van me leven zullen we maar zeggen.

Na met me ouders aan het zwembad gelegen te hebben gingen we eten. We eten hier best goed. Al is het veel rijst, rijst, rijst. Het toetje hebben we aan ons voorbij laten gaan, want naast de eetzaal staat de mac donalds! En niets is lekkerder dan natuurlijk een heerlijke mc flurry te nemen als toetje.

Het wedstrijdschema is ook bekend. Maandag om uit me hoofd 17.50uur, Nederlandse tijd 15.50uur loop ik de finale van de 100 meter op de wereldkampioenschappen junioren. En dinsdag is het heel onhandig. Dan lopen is het verspringen en de 200 meter te gelijk. We hebben besloten dat ik gewoon vol de 200 meter ga lopen en dan maar zien wat het verspringen wordt. Ook omdat ik op het verspringen nog maar een paar weken echt specifiek trian. En mijn medaillekansen zijn ook groter op de 200 meter. In deze klasse denk ik zelf dat ik mee doe om de medailles. Ik ga er iig vol voor!
morgen nog 1 dag rusten en in de avond de opening. En dan gaat het maandagavond hier gebeuren.


Tot later!